Historia OSP Grybów – Biała Wyżna
OSP Biała Wyżna powstała w roku 1905 z inicjatywy mieszkańców, umiejętnie pokierowanej przez ówczesnego wójta – Franciszka Stelmacha. Współinicjatorami powstania OSP byli – Stanisław Krok i Stanisław Lichoń.
Były to początki i to bardzo trudne, ponieważ byliśmy wówczas pod zaborem – nie mniej jednak liczy się sam fakt powołania straży pożarnej do życia, co świadczy o inicjatywie naszych mieszkańców.
Lata przed I wojną światową i lata I wojny światowej nie przysporzyły nam sukcesów – ale należy je usprawiedliwić istniejącymi wówczas warunkami społeczno – polityczno – ekonomicznymi.
Dopiero w kilka lat po pierwszej wojnie światowej, tj. w roku 1924 organizacja nasza ożywiła swoją działalność. Prezesem wtedy był Stanisław Krok, a naczelnikiem Jan Święs.
Był to okres międzywojenny, kiedy to organizacja, która nie była politycznie zaangażowana po stronie sanacji – zdana była na własne siły.
Na szczęście nie brakowało w szeregach OSP ofiarnych, oddanych sprawie działaczy i dlatego też w roku 1932 OSP Biała Wyżna zdobyła na zawodach pożarniczych pierwsze miejsce i w nagrodę wagon cementu, który przeznaczono na budowę starego budynku remizy strażackiej.
Budowę tę rozpoczęto w roku 1933, brała w niej aktywny udział cała nasza OSP, a pomagali prawie wszyscy mieszkańcy Białej Wyżnej. Działkę pod budowę darował pan Jan Stelmach.
Remizę oddano do użytku tuż przed druga wojną światową, tj. 11 czerwca 1939 roku. Było to wielkie święto nie tylko strażaków, ale wszystkich mieszkańców Białej Wyżnej.
Lata okupacji hitlerowskiej były mniej więcej jednakowe w większości rejonów Polski. Niektórzy nasi członkowie brali czynny udział w walce zbrojnej z okupantem, a niezależnie od tego pełnili sumiennie swoje obowiązki strażaka – ofiarnego bojownika na odcinku walki z pożarem – z okazji ku temu nie brakowało.
Po drugiej wojnie światowej z trudem dźwignął się do życia nasz kraj, zniszczony rabunkową gospodarką okupanta, z trudem również odbudowała się nasz straż.
Dzięki jednak doświadczeniom naszych starszych działaczy oraz pozyskiwanym dotacjom jak również dzięki pozyskiwanemu sprzętowi – OSP Biała Wyżna krzepła, zdobywała sobie nowych sympatyków i członków.
Wtedy też nasz jednostka miała bardzo duże osiągnięcia, co przejawiało się w wynikach na wszelkiego rodzaju zawodach pożarniczych i ćwiczeniach oraz podczas prowadzonych akcji gaśniczych, do których nasza jednostka przyjeżdżała zawsze jako jedna z pierwszych ratując życie i mienie ludzi będących w potrzebie.
Jest rzeczą zrozumiałą, że w działalności każdej jednostki OSP decydującą rolę odgrywa człowiek, chociaż nie można pomijać znaczenia bazy materiałowej, która ułatwia wykonywanie nałożonych obowiązków.
Trzeba stwierdzić, iż mieliśmy i mamy w swoich szeregach ludzi zasłużonych, którzy wiele lat swojego życia poświęcili pracy dla dobra i bezpieczeństwa bliźnich. Naszą jednostką po drugiej wojnie światowej kierowali prezesi: Antoni Góra, Andrzej Główczyk, Jan Szczepanik, Wincenty Motyka, Kazimierz Bandyk, Stanisław Gurba, Józef Igielski, Jerzy Filip i obecnie Józef Lichoń. Naczelnikami byli Jan Motyka oraz obecnie Adam Motyka, który swoją funkcję sprawuje nieprzerwanie od 1960 roku.
W uznaniu zasług jednostki w 1972 roku społeczeństwo Białej Wyżnej ufundowało naszej jednostce sztandar. Jego przekazanie było świętem całej wioski, a na uroczystości wręczenia sztandaru obecne były wojewódzkie władze pożarnicze z Krakowa.
W związku z brakiem dobrej bazy lokalowej OSP w Grybowie oraz brakiem perspektyw rozwoju tej jednostki, a także włączeniem w granice administracyjne miasta Grybowa – Białej Wyżnej, w 1972 roku doszło do połączenia jednostek OSP Biała Wyżna i OSP Grybów. Od tej chwili siedzibą połączonej jednostki została remiza OSP Biała Wyżna, a nazwa naszej jednostki OSP brzmi – Grybów – Biała. Wtedy też powiększył się nasz teren działania. Po połączeniu jednostek został także przyjęty sztandar OSP Grybów z 1957 roku, który jest w posiadaniu naszej jednostki do dnia dzisiejszego. W związku z połączeniem OPS Grybów do OSP Biała Wyżna i wybraniem na siedzibę połączonej OSP remizy w Białej Wyżnej postanowiono, że połączona jednostka będzie kontynuatorką działalności OSP Biała Wyżna z rokiem założenia 1905. Tak naprawdę należy stwierdzić, że OSP Grybów – Biała jest kontynuatorką działalności zarówno OSP Grybów jak i OSP Biała Wyżna. Skoro tak jest to w 2005 roku prócz jubileuszu 100 lecia OSP Biała Wyżna przypadł również 123 rok działalności OSP Grybów. WG „Monografii Grybowa” w 1882 roku utworzono oddział Ochotniczej Straży Pożarnej. Na „Statucie Stowarzyszenia Straży Ogniowej Ochotniczej w Grybowie” z 1881 roku wzorowała się tworzona Straż Ogniowa Ochotnicza w Nowym Targu.
W 1973 roku przystąpiono do budowy nowej remizy. Budowę remizy zakończono w 1979 roku i oddano ją wtedy do użytku.
Remiza jest miejscem spotkań nie tylko strażaków, z jej pomieszczeń korzystają też inne organizacje i mieszkańcy Grybowa i Białej Wyżnej, którzy organizują imprezy okolicznościowe.
Po oddaniu do użytku nowej remizy otrzymaliśmy też od Komendy Rejonowej Straży Pożarnych w Nowym Sączu samochód pożarniczy marki Star 244 – GBA 2,5/16 posiadający zbiornik wodny. Od tej pory działania gaśnicze prowadzone przez naszą jednostkę był bardziej skuteczne.
W 1995 roku nasza jednostka została włączona w pierwszym etapie do tworzonego wówczas Krajowego Systemu Ratowniczego – Gaśniczego. Włączenie naszej jednostki do Krajowego Systemu Ratowniczego – Gaśniczego to wielki zaszczyt i wyróżnienie, ale zarazem dodatkowe wyzwanie do niesienia jeszcze bardziej skutecznej pomocy ludziom, którzy jej potrzebują i to nie tylko na terenie miasta i gminy Grybów lecz poza jej granicami.
W 1997 roku OSP Grybów – Biała przeżywała moment specjalnie uroczysty dlatego, że po upadku komunizmu w 1989 roku otrzymała nowy sztandar zgodnie z tradycją strażacką z wizerunkiem św. Floriana, Orła w koronie i Matki Boskiej Grybowskiej. Pod tym nowym sztandarem jednostka kroczy dalej, ofiarnie oddając swoje umiejętności i siły w służbie Ojczyzny – Rzeczpospolitej Polskiej – w służbie bliźniego. W ostatnich latach szczególnie widoczna była działalność naszej jednostki podczas prowadzonych działań ratowniczych związanych z usuwaniem skutków powodzi jakie nawiedzały nasz teren w latach 1997, 2001, 2004 i 2010.
W 2005 roku nasza jednostka liczyła 42 członków czynnych, 15 członków honorowych oraz 15 członków Młodzieżowej Drużyny Pożarniczej. Jednostka nasza jest typu S i posiada dwa budynki. Na swoim wyposażeniu posiadamy trzy samochody gaśnicze w tym dwa średnie marki Star oraz Mercedes1113, które posiadają zbiorniki wodne oraz jeden lekki ratowniczo – gaśniczy Mercedes. Ponadto posiadamy:
– 5 motopomp w tym dwie o wydajności 8000 l/min, dwie szlamowe o dużej wydajności oraz jedną pływającą,
– hydrauliczny sprzęt tnąco – rozpierający do ratownictwa drogowego,
– pilarki do drewna,
– 4 radiotelefony w tym 3 samochodowe i jeden nasobny,
– umundurowanie bojowe dla trzech sekcji oraz inny sprzęt niezbędny do prowadzenia działań ratowniczych – gaśniczych.
Na przestrzeni naszej historii mieliśmy wielu oddanych i ofiarnych działaczy, prezesów, naczelników i członków. Cześć z nich przeszła juz w stan spoczynku, ale w dalszym ciągu służy nam dzisiaj radą i doświadczeniem. Cześć odeszła z naszych szeregów na „wieczną wartę”, pozostają oni jednak z nami w serdecznej pamięci i modlitwie za ich dusze.